Converteren voet pond-energie/sec naar femtojoule/seconde
Vul hieronder waarden in om te converteren voet pond-energie/sec [ft*lbf/s] naar femtojoule/seconde [fJ/s], of Converteren femtojoule/seconde naar voet pond-energie/sec.
Hoe te converteren Voet Pond-Energie/sec naar Femtojoule/seconde
1 ft*lbf/s = 1.35581795e+15 fJ/s
Voorbeeld: converteren 15 ft*lbf/s naar fJ/s:
15 ft*lbf/s = 15 × 1.35581795e+15 fJ/s = 2.033726925e+16 fJ/s
Voet Pond-Energie/sec naar Femtojoule/seconde Conversietabel
voet pond-energie/sec | femtojoule/seconde |
---|
Voet Pond-Energie/sec
De voet pond-energie per seconde (ft·lbf/s) is een eenheid van vermogen die de snelheid van werk of energieoverdracht weergeeft, waarbij één voet pond-energie het werk is dat wordt verricht wanneer een kracht van één pond-energie een object één voet verplaatst.
Geschiedenis/Oorsprong
De voet pond-energie per seconde is historisch gebruikt in de techniek en natuurkunde, vooral in de Verenigde Staten, als een praktische eenheid van vermogen in mechanische en thermodynamische contexten voordat het brede gebruik van het SI-systeem.
Huidig gebruik
Tegenwoordig wordt de voet pond-energie per seconde vooral gebruikt in bepaalde technische velden, zoals werktuigbouwkunde en ruimtevaarttechniek, voor het uitdrukken van vermogen in systemen waar imperiale eenheden standaard zijn, hoewel het minder gebruikelijk is met de wereldwijde verschuiving naar SI-eenheden.
Femtojoule/seconde
Een femtojoule per seconde (fJ/s) is een eenheid van vermogen die het tempo van energieoverdracht aangeeft van één femtojoule (10^-15 joules) per seconde.
Geschiedenis/Oorsprong
De eenheid femtojoule/seconde ontstond met de ontwikkeling van hoogprecisie-metingen in nanotechnologie en kwantumfysica, waar uiterst kleine energieoverdrachtsnelheden relevant zijn. Het is afgeleid van de SI-eenheden energie (joule) en tijd (seconde), waarbij 'femto' staat voor 10^-15.
Huidig gebruik
De femtojoule/seconde wordt gebruikt in wetenschappelijk onderzoek om zeer kleine vermogensniveaus te kwantificeren, vooral in velden zoals nanotechnologie, kwantumcomputing en moleculaire fysica, waar energieoverdrachtsnelheden extreem laag zijn.