Converteren paardekracht uur naar Hartree-energie
Vul hieronder waarden in om te converteren paardekracht uur [hp*h] naar Hartree-energie [Eh], of Converteren Hartree-energie naar paardekracht uur.
Hoe te converteren Paardekracht Uur naar Hartree-Energie
1 hp*h = 6.15751051861206e+23 Eh
Voorbeeld: converteren 15 hp*h naar Eh:
15 hp*h = 15 × 6.15751051861206e+23 Eh = 9.23626577791809e+24 Eh
Paardekracht Uur naar Hartree-Energie Conversietabel
| paardekracht uur | Hartree-energie |
|---|
Paardekracht Uur
Een paardekracht uur (hp*h) is een energieneinheid die de hoeveelheid energie vertegenwoordigt die gelijk is aan één paardekracht die gedurende één uur wordt aangehouden.
Geschiedenis/Oorsprong
Het paardekracht uur is ontstaan uit de traditionele eenheid paardekracht die werd gebruikt om motorkracht te kwantificeren, gecombineerd met het uur om energieverbruik of -productie in de loop van de tijd te meten. Het is vooral gebruikt in de techniek en energiesectoren om energiegebruik of capaciteit uit te drukken.
Huidig gebruik
Tegenwoordig wordt het paardekracht uur zelden gebruikt in praktische toepassingen, omdat het grotendeels is vervangen door de joule en andere SI-eenheden. Het kan echter nog steeds worden vermeld in historische gegevens, legacy-systemen of specifieke industrieën die werken met oudere meetstandaarden binnen de energie- en mechanische sectoren.
Hartree-Energie
De Hartree-energie (Eh) is een eenheid van energie die wordt gebruikt in de atoomfysica, en vertegenwoordigt de totale energie van een elektron in een waterstofatoom in de grondtoestand.
Geschiedenis/Oorsprong
Vernoemd naar de Amerikaanse natuurkundige Douglas Hartree, werd de Hartree-energie geïntroduceerd in het begin van de 20e eeuw als een fundamentele atomaire energieneinheid binnen het systeem van atomaire eenheden, wat berekeningen in de kwantummechanica vergemakkelijkt.
Huidig gebruik
De Hartree-energie wordt voornamelijk gebruikt in theoretische en computationele chemie en fysica om energieën op atomair en moleculair niveau uit te drukken, vooral in kwantumchemieberekeningen en onderzoek in de atoomfysica.