Converteren Btu (th)/uur naar petajoule/seconde
Vul hieronder waarden in om te converteren Btu (th)/uur [Btu(th)/h] naar petajoule/seconde [PJ/s], of Converteren petajoule/seconde naar Btu (th)/uur.
Hoe te converteren Btu (Th)/uur naar Petajoule/seconde
1 Btu(th)/h = 2.928751e-16 PJ/s
Voorbeeld: converteren 15 Btu(th)/h naar PJ/s:
15 Btu(th)/h = 15 × 2.928751e-16 PJ/s = 4.3931265e-15 PJ/s
Btu (Th)/uur naar Petajoule/seconde Conversietabel
| Btu (th)/uur | petajoule/seconde |
|---|
Btu (Th)/uur
Btu (th)/uur is een eenheid van vermogen die de snelheid van energieoverdracht meet, specifiek de hoeveelheid thermische energie in Britse thermische eenheden (Btu) die per uur wordt geleverd of verbruikt.
Geschiedenis/Oorsprong
De Btu (th)/uur is ontstaan uit de Britse thermische eenheid (Btu), een traditionele eenheid voor warmte-energie, en wordt vooral gebruikt in de verwarmings- en energiesector om thermische vermogenspercentages te kwantificeren. Het gebruik ervan dateert uit het begin van de 20e eeuw als een standaardmaat in thermische energieberekeningen.
Huidig gebruik
Tegenwoordig wordt Btu (th)/uur vooral gebruikt in de verwarmings-, ventilatie- en airconditioningindustrie (HVAC), evenals bij energieverbruik- en efficiëntiebeoordelingen, om thermische vermogenspercentages van apparatuur en systemen aan te geven.
Petajoule/seconde
Een petajoule per seconde (PJ/s) is een eenheid van vermogen die de overdracht of conversie van één petajoule energie per seconde aangeeft.
Geschiedenis/Oorsprong
De petajoule (PJ) is een metrische eenheid van energie die is geïntroduceerd als onderdeel van het Internationale Stelsel van Eenheden (SI) om grote hoeveelheden energie te meten. Het concept van vermogen in termen van energie per tijdseenheid is fundamenteel in de natuurkunde, met de watt (W) als de SI-basiseenheid. De petajoule per seconde ontstond als een grootschalige eenheid voor hoog-energie vermogensmetingen, vooral in velden zoals energieproductie en wetenschappelijk onderzoek.
Huidig gebruik
Petajoule per seconde wordt gebruikt in wetenschappelijke en technische contexten om extreem hoge vermogensniveaus te kwantificeren, zoals in kernenergie, grootschalige energieopwekking en astrofysica. Het wordt ook gebruikt in theoretische en grootschalige energiecalculaties waar conventionele eenheden zoals watt niet volstaan.