Converteren DVD (2 lagen, 1 zijde) naar CD (80 minuten)
Vul hieronder waarden in om te converteren DVD (2 lagen, 1 zijde) [dvd-2l-1s] naar CD (80 minuten) [cd-80], of Converteren CD (80 minuten) naar DVD (2 lagen, 1 zijde).
Hoe te converteren Dvd (2 Lagen, 1 Zijde) naar Cd (80 Minuten)
1 dvd-2l-1s = 12.3999126305846 cd-80
Voorbeeld: converteren 15 dvd-2l-1s naar cd-80:
15 dvd-2l-1s = 15 × 12.3999126305846 cd-80 = 185.998689458769 cd-80
Dvd (2 Lagen, 1 Zijde) naar Cd (80 Minuten) Conversietabel
| DVD (2 lagen, 1 zijde) | CD (80 minuten) |
|---|
Dvd (2 Lagen, 1 Zijde)
Een DVD (2 lagen, 1 zijde) is een digitale optische schijfopslagformaat dat ongeveer 8,5 GB aan gegevens kan opslaan, met twee lagen op één zijde voor een grotere capaciteit.
Geschiedenis/Oorsprong
Het DVD-formaat werd ontwikkeld eind jaren 1990 als opvolger van de CD, geïntroduceerd om een hogere opslagcapaciteit te bieden voor video, gegevens en software. De configuratie met 2 lagen en 1 zijde werd populair omdat het grotere opslagmogelijkheden bood terwijl het compatibiliteit met bestaande DVD-spelers behield.
Huidig gebruik
Tegenwoordig worden DVD's met 2 lagen en 1 zijde gebruikt voor het opslaan en distribueren van high-definition videomateriaal, grote softwaretoepassingen, back-ups en archiefgegevens, hoewel het gebruik ervan afgenomen is door de opkomst van digitale downloads en cloudopslag.
Cd (80 Minuten)
De CD (80 minuten) of cd-80 is een eenheid voor gegevensopslag die de capaciteit van een standaard 80-minuten compacte schijf vertegenwoordigt, meestal gelijk aan ongeveer 700 megabytes.
Geschiedenis/Oorsprong
De eenheid cd-80 ontstond met het standaard CD-ROM-formaat eind jaren 1980 en begin jaren 1990, dat gewoonlijk ongeveer 700 MB aan gegevens opsloeg, wat overeenkomt met een audio-cd van 80 minuten. Het werd een standaardmaat voor de opslagcapaciteit van optische schijven tijdens het tijdperk van CD-technologie.
Huidig gebruik
Tegenwoordig is de eenheid cd-80 grotendeels verouderd omdat gegevensopslag is verschoven naar digitale en cloud-gebaseerde oplossingen. Toch wordt het nog steeds gebruikt in historische contexten of voor het verwijzen naar capaciteiten van optische schijven in legacy-systemen en mediacollecties.